പുഴ പറഞ്ഞത്‌

വേനലിൽ

പുഴയുടെ മണലിലേക്ക്‌

ദഹിച്ചു ചേർന്ന

നീർ കണങ്ങളുടെ

പ്രതികാരമായിരിക്കാം

മഴകാലത്തു

കുലം കുത്തിയൊഴുകുന്നത്‌

എത്ര നേർത്തു പോയാലും

ആർത്തലച്ച്‌ ചെന്നാലും

കടലിനു തന്നെ

തിരിച്ചയക്കാൻ കഴിയിലെന്ന

അഹങ്കാരവും അതിനുണ്ടായിരിക്കാം

എന്റെ കടലാസ്സു വഞ്ചികളെ മുക്കി

ഓടി പോയ തോടും

ഇവിടെയോക്കെ തന്നെയായിരിക്കും

എത്തിയിട്ടുണ്ടാവുക

ഈ പ്രതികാരത്തിന്റെ കഥകൾ

തന്നെയായിരിക്കും പറയുന്നുണ്ടാവുക

തിവ്ര വാദി

കുറച്ചു ദുരം, എന്നോടൊത്ത്‌

ഒന്നു വരാമോ...

ഭയന്നിട്ടാണു, ഞാൻ വിളിക്കുന്നത്‌.

ഇനിയുള്ളത്‌... സമാധാനത്തിന്റെ

വഴികളാണെത്രെ.

പൂക്കൾ വിരിയുന്നതും

വെള്ളരി പ്രാവുകൾ പറക്കുന്നതും

കാണുമെത്രെ.

ഒന്നു കൂടെവരാമോ..

പകരം ഞാൻ നിങ്ങൾക്ക്‌

ചാവേറുകളും, ബോംബുകളും

പൊട്ടുന്നിടത്തും.

യുദ്ധവും, കലാപവും

നടക്കുന്നിടത്തും തുണയാവാം.

വീണു പോയ വഴികൾ

രാവിനെന്നും

ഭൂതകാലത്തിന്റെ നിറവ്‌

നിദ്രയില്ലാതെ.. നിലാവില്ലാതെ

നക്ഷത്രങ്ങളുമില്ലാതെ

മിഴിനനച്ചുകൊണ്ടിങ്ങനെ

ഓർമ്മകളുടെ പെയ്ത്ത്‌

ചിലപ്പോഴോക്കെ ഇങ്ങനെയാണെന്നു

ഒരു മിന്നാമിന്നുങ്ങ്‌

മരം പെയ്യുന്നത്‌

മഞ്ഞോ മഴയോ

പെയ്തതു കൊണ്ടാവാമെന്നു

ഒരു തണുത്ത കാറ്റ്‌

കാർ മേഘങ്ങൾ വിങ്ങുപ്പോഴാണു

ഞങ്ങൾ വീണു പോകുന്നതെന്ന്

ഒരു മിഴിനീർ കണം

കരിയിലകളാൽ നിറഞ്ഞ്‌

വീണു പോയൊരു വഴി

ഓർമ്മകളാൽ തുത്തെടുത്തിട്ടും

ചിതലരിച്ച വാതിലുകൾ

തുറക്കാന്നാവാതെ

പിന്നെയും വീർത്തുകെട്ടിയ

ആകാശത്തെ ഭയന്ന്

ഇന്നിന്റെ നിസ്സാരതയിലേക്ക്‌

ഊളിയിട്ട്‌....

രാവിന്റെ കടൽ താണ്ടുന്നു

കിഴക്ക്‌ ഒരു വെട്ടം കാത്ത്‌

വെറുതെ....